Од ајурведска перспектива, свежото овошје се смета за многу лесно и лесно сварливо – релативно полесно од другите намирници. Кога се јаде со (или после) потешка храна, останува во желудникот онолку долго колку што е потребно да се вари најтешката храна. Како резултат на тоа, генерално останува во стомакот премногу долго, се „преварува“ од нашите дигестивни сокови и почнува да ферментира.

Во Ајурведата, овој ферментиран неред се нарекува „Ама“ или токсични материи акумулирани во телото.

Јадење овошје непосредно пред и после оброците.

Влажниот, кисел отпад од ферментираната храна се акумулира во нашиот дигестивен тракт каде што може да влијае на нашето варење – го попречува излачувањето на нашите дигестивни сокови, апсорпцијата на хранливи материи и потенцијално придонесува за проблеми со варењето, чувствителност на храна и воспаление на цревата.

Ако продолжи да се акумулира, може да се „прелее“ од гастроинтестиналниот тракт во нашите суптилни канали и ткива каде што ја попречува клеточната исхрана и отстранувањето на токсините. Ова, пак, може да предизвика манифестација на некоја болест, според Ајурведата.

Ајурведски правила за јадење овошје:

• Јадете свежо овошје одделно од друга храна, особено тешка храна како млечна храна и житарки.
• Почекајте најмалку половина час пред да јадете некоја друга храна.
• Некои овошја може да се јадат како ужина цел ден, но некои не треба да се јадат навечер.
• Сепак, најпогодно време за овошје е утрото: тоа треба да биде првата храна во денот и да се јаде на празен стомак. Сите овошја освен цитрусните може да се јадат наутро (банани, јаболка, круши, кајсии, праски, киви и манго).
• Лубеницата треба да се јаде строго сама. Дињата е исто така посебна закуска.
• Сите бобинки (цреши, грозје, боровинки и малини) освен јагодите се добри за појадок, но не треба да се јадат навечер со исклучок на грозјето.